IOPT

IOPT staat voor Identity Oriented Psychotrauma Therapy en is ontwikkeld door Franz Ruppert, een Duitse professor psycholoog. ,

HIj onderscheid drie persoonlijkheidsdelen: gezond deel, trauma-deel en het overlevingsdeel.

Door het opstellen van woorden uit een intentie worden deze delen voelbaar en zichtbaar.

Hierbij kan ook vroegkinderlijk trauma onderzocht worden.

Waar we emotionele pijn ontmoeten in een overweldigende situatie kan er een trauma ontstaan. Trauma ziet Frans Ruppert als psychische pijn. Als deze ontstaat, ontstaat er ook een overlevingsmechanisme in ons dat gericht is op het vermijden van het voelen van deze pijn met als doel om te overleven en door te gaan. Dit mechanisme heeft iedereen in verschillende mate en op een verschillende manier. Het doel van dit mechanisme is om je eigen kwetsbaarheid te beschermen. Dit mechanisme is voelbaar in verbale- en non-verbale reactie op elkaar.

Als er meer psychische pijn ontstaat (bijvoorbeeld bij scheiding), wordt het overlevingsmechanisme sterker. Dit is voelbaar bij de lading die meekomt in de reacties van de ouders op elkaar. Dit kan zowel een reactie naar buiten zijn als een ingehouden reactie. Wanneer een ouder bereid is de eigen reacties waar te nemen, zich af te vragen wat kan ik doen zodat we constructiever op elkaar reageren, kan er een andere houding tussen de ouders en bedding ontstaan voor het kind. Soms is een volwassene zo overtuigd van zijn eigen gelijk, dat er geen reflectie mogelijk is. Dan zijn de opties om het kind weer in balans te krijgen minder, maar nog steeds mogelijk.

Een overlevingsmechanisme heeft invloed op systeemwetmatigheden en hechtingspatronen: Waar de reactie constructief is, is de hechting positief en is er rust omdat ook de systeemwetmatigheid aanwezig kan zijn. Waar er een sterk overlevingsmachanisme speelt bij een ouder, heeft dit een negatieve invloed op het hechtingspatroon en verliest die ouder de systeemwetmatigheden uit het oog. Je eigen verdedigingmechanisme zorgt ervoor dat je zelf overleeft en het belang van het grotere geheel uit het oog verliest. Waar één ouder bereid is te onderzoeken in de systeemwetmatigheden, hechtingspatronen en overlevingsmenchanismen wat het zelf kan doen voor het kind, zijn er mogelijkheden ook voor het kind zich beter te voelen.

Een IOPT-opstelling geeft inzicht in de belemmerende gezinsdynamieken. Deze dynamieken kunnen al meerdere generaties aanwezig zijn. Deze methoden verzachten of lossen deze belemmering op. Een kenmerk van een opstelling is het gebruik maken van het principe van ‘resoneren’. Dat is het waarnemen van onbewuste gevoelens of beelden van anderen. Mensen hebben het vermogen om delen die onbewust zijn voor elkaar zichtbaar te maken door te resoneren op rollen, woorden, elementen voor elkaar. Iemand die resoneert op een rol of woord voor een ander stelt zich open voor gevoelens en woorden die in je opkomen. Degene die een eigen vraag onderzoekt in de opstelling kan aangeven of de informatie die opkomt, herkenbaar is of niet. Hierdoor ontstaat er een innerlijke beweging bij de vraagstellen die meestal leidt tot opheldering van een belemmering en verwerking van onverwerkte gevoelens. Dit maakt een nieuwe innerlijke beweging mogelijk om meer heel te worden, om iets wel te doen wat nog niet gelukt is. Een opstelling maakt zichtbaar wat er meer onbewust speelt in gezinsrelaties. Als begeleider van opstellingen heb ik veel opstellingen waargenomen, ik sta vaak als resonantiepersoon in een opstelling en heb de methode vaak ingezet voor mijn eigen ontwikkel-proces. Hierdoor heb ik een helder beeld van de behoefte van kinderen waargenomen er welke ze niet uitspreken.
De methode familieopstellingen is wetenschappelijk onderzocht. Het heeft bewezen dat het werkt. De manier waarop het werkt is nog niet wetenschappelijk onderbouwd.

Systemisch werk

Systemisch werk is het gedachtegoed waarin de systeemwetmatigheden van een gezin of familie centraal staan. Het zijn natuurlijke dynamieken die er in elke sociale groep van mensen zijn: wie horen erbij, wie heeft de leidersplak, wie zijn de leden, welke ordening is er, wat is de uitwisseling van geven en nemen? Deze sociale wetmatigheden zijn voelbaar en we gebruiken er meestal geen woorden voor. De eerste patronen in deze gevoelens ervaar je in het gezin waarin je geboren wordt. Er zijn gevoelens van verbondenheid tussen ouder en kind. Dit zorgt er voor dat er iemand is die voor het kind zorgt, dat het kind ervaart dat het ergens bijhoort. Als deze wetmatigheden in balans zijn dan is er en gevoel van rust en meer innerlijke veerkracht bij alle leden van het systeem. Wanneer een wetmatigheid uit balans is dan ervaar je onrust. Vaak kunnen we dan niet meteen duiden wat er speelt omdat we weinig woorden gebruiken voor deze gevoelslaag. Een interventie-vorm vanuit Systemisch Werk is een familieopstelling, volgens de methode van Hellinger. Deze is gericht op het herstellen van belemmeringen in de meergenerationele familierelaties. Nadat Hellinger deze methode in de jaren tachtig van de vorige eeuw geintroduceerd heeft in West Europa, is het door meerdere personen verder ontwikkelt: Ruppert, Hausner, Nelles. Deze methode geeft inzichten in de diepere onbewuste lagen waarin we verbonden zijn met onze eerste hechtingspersonen: ouders, broers, zussen, familie en andere belangrijke gebeurtenissen.

Polyvagaaltheorie

In dit gedachtegoed gaat men ervanuit dat onze onverwerkte gevoelens aanwezig zijn in ons zenuwstelsel. Het leren kennen van je gezonde delen en overlevingsdelen in je zenuwstelsel, helpt je meer jezelf te zijn en te weten at je nodig hebt als je je psychisch uit balans voelt.