Je positieve gevoel wordt sterker als je je negatieve gevoel omarmt

Positiviteit groeit als je je negativiteit omarmt. Positieve gevoelens geven verbinding, negatieve gevoelens geven afstand.

We willen ons verbinden met anderen, met ons gezin, familie en vrienden. We willen ons geborgen voelen in een grotere groep voor veiligheid, contact en verbinding. Verbinding met de ander komt tot stand door respectvolle en positieve contacten. Negativiteit in het contact leidt tot afstand in de relatie. Positiviteit groeit als je je negativiteit omarmt.

Ik merkte als moeder dat ik oordelen, hardhandigheid en negativiteit in me had, wat ik soms op mijn jonge kind uitte. Ik wilde dat stoppen. Onderzoek naar de oorsprong van mijn innerlijke pijn en meditatie helpen mij nog steeds de positiviteit sterker te maken dan de negativiteit.

Negatieve lading in het contact komt meestal voort uit een overlevingsmechanisme dat de eigen kwetsbaarheid van angst en verdriet wegdrukt.

Boosheid kan afstand geven. Het goede van het voelen van je boosheid is dat het je zegt dat je gevoelsgrens is overtreden. Iets dat jij belangrijk vindt, is miskend.  Wanneer boosheid in de relatie wordt gebracht, creëert het afstand.

Soms leiden negatieve gevoelens tot meer afstand tussen een ouder en een kind. Dat kan invloed hebben op de loyaliteit van een kind naar de ouder toe.

Een positieve keuze kan niet zonder het omarmen van onverwerkte gevoelens als verdriet en angst die onder boosheid zitten en die een negatieve lading geven. Want deze zijn er ook. De negatieve lading kan ontstaan door:

  1. overweldigende ervaringen en onverwerkte gevoelens die je hebt opgelopen in je eigen leven;
  2. overgenomen gevoelens van ouders en grootouders;
  3. of het negatieve gevoel resoneert tussen mensen.

Hoe zit dat?
1. De eigen kindertijd is de periode waarin de meeste innerlijke pijn ontstaat. Een kind ervaart eerder een situatie als overweldigend dan een volwassene: het kind voelt meer dan dat het denkvermogen heeft; het kan de situatie niet overzien; het kan zich niet zelf uit de situatie stappen want het is afhankelijk van ouders en opvoeders; het wil er bij horen; en het voelt zich eerder machteloos.

2. Gezond gedrag, onverwerkte gevoelens en beschermingsmechanismen van ouders worden onbewust doorgegeven aan het kind. Kinderen doen het gedrag van ouders na en nemen onbewust hun pijn over.

3. Als iemand in het gezin boos is, resoneert dat door op andere gezinsleden.

Wat kun je doen?

  • Leer je eigen innerlijke pijn kennen en hoe je daar als kind mee bent omgegaan. Maak stapjes in het verwerken van de innerlijke pijn, waardoor je beschermingsmechanisme zachter wordt. Dit kan via de IOPT methode van Franz Ruppert. (Wat is de IOPT methode?)

  • Neem tijd voor jezelf om weer tot rust te komen. Ontspan op de manier dat het beste bij jou past: lezen, tuinieren vissen, wandelen et cetera.

  • Doe aan meditatie, mindfullness, Chi Neng, Yoga, om je met regelmaat op te laden.

  • Keer de negatieve lading van andere gezinsleden door het te herkennen en je te richten op wat er wel is.

  • Weet hoe je een spannend en emotioneel gesprek veilig voor jezelf en de ander kunt maken.
    Als je iets wilt benoemen dat je lastig vindt omdat het negativiteit in zich heeft, kun je vanuit jezelf praten door vanuit ‘Ik’ te praten en het verwijt te vermijden. Vermijd te praten vanuit ‘Jij doet dit verkeerd.’ In plaats daarvan kun je zeggen: ‘Ik heb er last van dat dit gebeurt. Ik wil er over praten hoe we dit kunnen oplossen.’ Of ‘Ik zie dit anders, namelijk xx, kun jij er rekening mee houden dat ik dit lastig vind?’
    Door het verwijt te vermijden en elkaar vragen te stellen, spreken we elkaar aan in het gezonde deel, in plaats van het trauma-deel waardoor een overlevingsmechanisme actief wordt.

Het is van belang dat we zorgvuldig met onze dierbare relaties omgaan. Ook voor ex-partners en ouderschapspartners is dit van belang. Al wonen ouders niet meer samen, het gezin hoort altijd bij elkaar. Er is altijd verbinding. Het is de eigen keuze hoe je positieve en negatieve gevoelens in de verbinding met de ander voelbaar wilt maken.