Het is nooit te laat om iets te herstellen in de relatie met je ex-partner

Wanneer partners elkaar blijven afwijzen na de scheiding, speelt er waarschijnlijk innerlijke pijn mee in de relatie. Er zijn nog ‘open rekeningen’: er is nog iets belangrijks niet genoeg herstelt, of er speelt pijn mee dat al eerder is ontstaan in bijvoorbeeld de eigen kindertijd van een van de ouders.

Dit komt vaak een tijdje na de scheiding aan het licht. Er is veel tijd nodig voor de eerste vragen: hoe kunnen we de kinderen zo min mogelijk belasten, hoe bespreken we de financien en de omgangsregeling? Pas veel later realiseren de ouders zich dat er nog meer oude pijn zit.

De patronen die ontstaan door het ontwijken van innerlijke pijn hebben vaak een belemmerende werking op relaties tussen volwassenen- volwassenen en volwassenen-kinderen. Kinderen resoneren op de innerlijke prijn, vertonen gedragsproblemen of motivatieproblemen op school en ze nemen deze patronen onbewust over. De patronen kunnen generaties lang doorgegeven worden.

Een tijdje geleden begeleidde ik een gesprek tussen gescheiden ouders over iets dat de man nog wilde bespreken met zijn ex. Zij was bij hem weggegaan en had toen gevoelens voor een ander. Het gesprek ging over deze gebeurtenis, maar wat nog belangrijker was, het ging vooral over waar ze elkaar waren kwijtgeraakt en waar de relatie niet meer hersteld kon worden voordat de nieuwe partner in beeld kwam. Ze bespraken met elkaar wat ze daar beiden in gedaan en gelaten hadden. Bij beide ouders kwam er acceptatie en rust nadat hun aandeel hier in duidelijk werd.

Het raakte mij omdat ik dacht ‘hadden mijn ouders dit maar gedaan.’ Tegelijkertijd wist ik dat mijn vader hier niet toe in staat was geweest, want hij zat vast in oude pijn in de relatie met zijn eigen ouders.

Ik vroeg mij af wat er anders zou zijn als dit mijn ouders wel was gelukt. Waarschijnlijk had ik eerder een betere relatie met mijn vader gehad. Ik was boos op mijn vader omdat hij mij niet echt zag en mijn moeder pijn had gedaan. Deze pijn projecteerde ik op zijn nieuwe relaties (vier stiefouders voor mij). Daarnaast was ik loyaal aan de afwijzing van mijn moeder van hem.

De relatie met mijn herstelde pas toen hij terminaal ziek was en er bij hem ruimte kwam voor zachtheid. Ik was al zachter geworden door trainingen gericht op het onderzoeken van mijn eigen gevoelens en patronen. Als ik deze trainingen niet had gedaan, had ik waarschijnlijk geen betere relatie gekregen voordat hij stierf en waren mijn patronen doorgegaan op mijn kinderen. Voor mij is het nu oké. Mijn vader heeft een mooie plek in mijn hart.

Wanneer ouders tijd nemen om iets in de relatie met de ex te herstellen is dat goed voor de kinderen en de kleinkinderen. Hoe jong of oud ze ook zijn. Het is nooit te laat voor een herstelgesprek met de ex.