Een kind kan van binnen verward raken als de ouders elkaar afwijzen

Vandaag is het ‘De van dag van de scheiding’. In kranten lees ik soms allerlei oordelen over scheiding. Dat stoort me. Omdat het te kort doet aan wat vaak bij een scheiding onbewust meespeelt: onverwerkte pijn die misschien al meerdere generaties geleden ontstaan is. Ik probeer met ouders te kijken naar de oorspong van de afwijzing zoek naar waar er weer respect voor elkaar kan komen. Hier hebben de kinderen veel aan.

Afwijzing speelt in scheiding, maar kan ook in gezinnen spelen die bij elkaar zijn. Afwijzing dat al langer speelt heeft impact op een kind.

Een kind kan van binnen verward raken als de ouders elkaar afwijzen.

Wat gebeurt er met een kind als de ouders elkaar afwijzen?
Het raakt van binnen in de war en zijn houvast kwijt.

Een jong kind ervaart zichzelf via de ouders. Het kijkt eerst naar de moeder en de vader hoe die zich voelen. Als dat positief is kan het zichzelf ook voelen.

Wanneer de ouders spanningen hebben, ruzie, het met elkaar oneens zijn, ervaart het kind afwijzing in de driehoek papa, mama, ik. Het kind voelt de spanningen tussen de ouders. Dan kan het minder goed voelen en ervaart het zichzelf als negatief. Het kind uit deze spanningen in het gedrag door boos te worden, anderen af te wijzen, zich terug te trekken, een negatief beeld over zichzelf te hebben of steeds weer conflicten op te roepen. Dit gedrag is voor het kind onbewust.

Een jongere is meer bewust van het gedrag, het doet zoals het doet, maar weet niet waar het eigen gedrag vandaan komt. Het gedrag veranderen is heel moeilijk, eigenlijk is het machteloos het te veranderen.

Als er afwijzing is in het gezin, hebben de ouders nog iets in te sluiten. Vaak heeft dat te maken met iets uit de eigen kindertijd, een reactie op iets dat te groot voor je was om te verwerken; of je zag dat je ouders iets of iemand afwezen.

Dit zijn gevoelens die vaak onbewust weggestopt zijn in het onbewuste, omdat wij mensen dat nou eenmaal zo doen. Deze gevoelens laten zich niet makkelijk kennen. Het is lastig om te duiden waar het mee te maken heeft. Ik kom als systeemtherapeut vaak tegen dat de oorsprong van subtiele gevoelens van afwijzing te maken hebben met oude pijn of oude patronen, terwijl de intentie goed is. Toch speel het mee in de relatie tussen ouders en resoneert het kind erop.

Als de oorsprong van de afwijzing zichtbaar wordt, komt er ruimte voor insluiten en respect in plaats van afwijzen, of de ouders gescheiden zijn of niet.